Całkiem fajny film, ale nie jest jakiś nadzwyczajny. Strasznie podobał mi się przedstawienie nieba i aniołów, fajne też było to jak widział kto zaraz zginie. Zupełnie do całości a w szczególności do wizji królestwa, nie pasowało mi to jego wstąpienie do nieba (czy jak to tam nazwać). Droga do nieba Ten film trwa tylko 1 minutę. Wysłuchajcie inspirujących słów 88-letniej staruszki o tym, co ważne w życiu! Obietnica Hekate (2022) Cały Ma do spełnienia nie lada misję - musi odzyskać skradziony Róg Gabriela. W tym Przygotujcie się na wiele ekscytujących przeżyć i emocji. Spotkamy się z czarującą psia sforą w muzycznej przygodzie dla całej rodziny. Psotny kundel Charlie Barkin powraca na ziemię. Znudzony urokami niebiańskich rozkoszy zatęsknił do pieskiego życia. Droga do Nieba. Katolicki modlitewnik i śpiewnik (wersja z nutami) Droga do Nieba. Katolicki modlitewnik i śpiewnik (wersja z nutami) W magazynie. Nr produktu: DNN21. Dostępny. Wysyłka w 24h. Znany w całej Polsce od ponad stu lat. Zawiera szereg modlitw, obrzędy wszystkich sakramentów, nabożeństwa w roku kościelnym oraz ku czci Matki . Jest to stylizowana legenda ludowa o człowieczej drodze życia: wiejski chłopak Mats, zrozpaczony po tragicznej stracie ukochanej, wędruje szukając nieba. Zamiast Pana Boga, spotyka w swej wyprawie Diabła, który wykorzystuje jego słabości i popycha go do zguby; po śmierci błądzącego bohatera miłosierny Stwórca powołuje go jednak na rajską łąkę, która okazuje się współistnieć w czwartym wymiarze z rzeczywistością ziemską: na tej samej łące Mats spędził swoją młodość, obok stoi jego zagroda. Pozostałe Komentarze Nagrody Wiadomości Wytwórnie Seanse TV Repertuar Inne strony www Tłum aniołów zapełnia prawie cały obraz. Giovanni Battista Gaulli, zwany Baciccio „Apoteoza św. Ignacego” olej na płótnie, ok. 1685 r. Galeria Narodowa Sztuki Dawnej, Rzym Tylko u góry jest trochę wolnej przestrzeni, wypełnionej złotym, oślepiającym światłem. Nie mamy nawet przez chwilę wątpliwości, że niesiony przez aniołów święty właśnie zbliża się do źródła tego światła, czyli do Boga. Jego uniesiona w górę głowa i rozłożone ręce świadczą o tym, że jest w pełni przygotowany na spotkanie ze Stwórcą. Ten typowo barokowy obraz upamiętnia św. Ignacego Loyolę, założyciela Towarzystwa Jezusowego. Ignacy (hiszpańskie nazwisko: Iñigo López de Oñaz y Loyola) w roku 1609 został beatyfikowany, a 22 maja 1622 roku kanonizowany przez papieża Grzegorza XV. Zgromadzenie zakonne założone przez Ignacego odgrywało w tym czasie ogromną rolę nie tylko religijną, ale również edukacyjną, polityczną i kulturalną. Jezuici dbali o należyte uczczenie swego założyciela. Wśród wielu poświęconych mu dzieł sztuki nie mogło zabraknąć fresku dekorującego najważniejszy jezuicki kościół Il Gesù w Rzymie. W lewym transepcie świątyni znajduje się kaplica św. Ignacego. W roku 1685 Giovanni Battista Gaulli, zwany Baciccio, namalował tam wizję unoszenia świętego do nieba. Reprodukowany obraz jest tzw. bozzetto, niewielkim szkicem prezentującym w pomniejszeniu wizję artysty. Fundatorzy zamawiający malowidła ścienne zwykle umawiali się z wykonawcami dzieł, że przedstawią oni wcześniej do akceptacji zmniejszoną wersję kompozycji namalowaną na płótnie. Mogli dzięki temu poprosić o poprawki lub zmiany albo nawet o przedstawienie całkowicie odmiennej propozycji. Szkic do „Apoteozy św. Ignacego”, będący jednocześnie w pełni ukończonym, odrębnym dziełem malarskim, zachował się w rzymskim Palazzo Barberini. «« | « | 1 | » | »» Myślą przewodnią rozważań w kolejnych świątyniach było działanie Ducha Świętego w sakramentach świętych. Z inicjatywy ks. Mirosława Praska COr po raz trzeci wyruszyła z kościoła księży filipinów pw. Matki Bożej Królowej Świata pielgrzymka do siedmiu kościołów Radomia. Rozpoczęło ją majowe nabożeństwo. Później pielgrzymi kolejno zatrzymywali się w kościołach: Świętej Rodziny, Świętej Trójcy, św. Jana Chrzciciela, św. Katarzyny, Opieki Najświętszej Maryi Panny i Najświętszego Serca Jezusowego. W ostatniej ze świątyń przed północą sprawowana była Msza św. Myślą przewodnią rozważań w kolejnych kościołach było działanie Ducha Świętego w sakramentach. Po odśpiewaniu pieśni, adoracji Najświętszego Sakramentu i wysłuchaniu fragmentu Pisma Świętego wyruszano w dalszą drogę. – To ćwiczenie pobożne ma trochę inny charakter niż pielgrzymka. Modlimy się w kościołach stacyjnych, a po drodze jest czas na nawiązanie kontaktów z Bogiem, dopełnienie pewnych spraw, które jeszcze chcielibyśmy rozważać, czy też modlitwę. Idziemy naszą Drogą do Nieba – Via Paradiso – pielgrzymką do siedmiu kościołów na wzór św. Filipa Neri. W tym roku jest ona organizowana na dwa dni przed wspomnieniem liturgicznym tego świętego – mówi ks. Mirosław. Jak zaznacza, taka pielgrzymka to pomysł św. Filipa Neri. Wchodził do rzymskich kościołów i tam nawiedzał groby świętych, gdyż kościoły były budowane na grobach męczenników. – Ten święty mówił, że trzeba chodzić od kościoła do kościoła jak żebrak. Jako świecki człowiek chodził tak sam, rok po święceniach kapłańskich zabrał ze sobą grupkę swoich przyjaciół i znajomych. Siedem lat później szło już z nim 2000 mężczyzn. Kobiety nie uczestniczyły w tych pielgrzymkach – opowiada filipin. Wędrówce po radomskich świątyniach ks. Mirosław przewodniczy uzbrojony w drewnianą, bardzo długą laskę, z wypalonym na niej znakiem w kształcie ryby. – To laska z Lednicy. Jak idzie pasterz, to za nim idą owce. Ciekawe jest zdziwienie ludzi siedzących przed kafejkami na radomskim deptaku. Nagle widzą idącą dużą grupę ludzi. Pytają, dlaczego idziemy i dokąd. Są zdumieni, że wieczorem idziemy do kościoła, że to niemożliwe. To jest takie nasze zwyczajne, radosne świadectwo wiary – mówi. « ‹ 1 › » oceń artykuł Jest to stylizowana legenda ludowa o człowieczej drodze życia: wiejski chłopak Mats, zrozpaczony po tragicznej stracie ukochanej, wędruje szukając nieba. Zamiast Pana Boga, spotyka w swej wyprawie Diabła, który wykorzystuje jego słabości i popycha go do zguby; po śmierci błądzącego bohatera miłosierny Stwórca powołuje go… zobacz więcej Reżyseria Alf Sjöberg Scenariusz , Alf Sjöberg Aktorzy Rune Lindström, Eivor Landström, Anders Henrikson 0 osób lubi 0 osób chce obejrzeć. obejrzy Jest to stylizowana legenda ludowa o człowieczej drodze życia: wiejski chłopak Mats, zrozpaczony po tragicznej stracie ukochanej, wędruje szukając nieba. Zamiast Pana Boga, spotyka w swej wyprawie Diabła, który wykorzystuje jego słabości i popycha go do zguby; po śmierci błądzącego bohatera miłosierny Stwórca powołuje go jednak na rajską łąkę, która okazuje się współistnieć w czwartym wymiarze z rzeczywistością ziemską: na tej samej łące Mats spędził swoją młodość, obok stoi jego zagroda. marcoduch Gatunek Dramat Słowa kluczowe legenda, na podstawie sztuki, skandynawia Premiera 1947 (kino), 1942-12-21 (świat) Kraj produkcji Szwecja Inne tytuły The Heavenly Play (USA)The Road to Heaven (tytuł niezdefiniowany) Czas trwania 106 minut Nie mamy jeszcze recenzji do tego filmu, bądź pierwszy i napisz recenzję. Nie mamy jeszcze recenzji użytkowników do tego filmu, bądź pierwszy i napisz recenzję. Ta strona powstała dzięki ludziom takim jak Ty. Każdy zarejestrowany użytkownik ma możliwość uzupełniania informacji o filmie. Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu: Pozostałe Komentarze Nagrody Wiadomości Wytwórnie Seanse TV Repertuar Inne strony www

droga do nieba cały film